க‌னிவாய் ம‌ல‌ர்ந்தாய் சுவாச‌மாய் பெண்மையே போற்றினாய்
அள‌வாய் குளிர்வாய் மெதுவாய் அழ‌காய் வீசினாய்
அன‌லாய் அதிர்வாய் க‌ன‌லாய் பேயாய் மிர‌ட்டினாய்
க‌ண‌க்காய் சூழ்ச்சியாய் வாரினாய் சுருட்டினாய் செல்வ‌மே

எத்தொழில் ந‌சிந்தாலும் மானிட‌ம் வாழும்
உழ‌வின்றி த‌ழைக்காது உல‌கு

இல்லான் இல்லா அர‌ண் உண்டெனில்
ய‌ங்கு பிற‌த்த‌ல் ந‌ன்று